Կոբո Աբե… Հայտնություն էր ինձ համար: 25-ում կարդալ գրողին, որի մասին չես էլ լսել, տպավորվել շրջապատից օտարանալու և մենություն փափագող ստեղծագործություններից ու, մեկ էլ հիմա կարդալ` 27-ում, ու նորից գտնել, ու հույս փափագել, որ ամեն անգամ կգտնես. չէ՞ որ անասելի դժվար է գտածը նորից գտնել: